Zgodnie z art. 86 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) podatnicy są obowiązani do przechowywania ksiąg oraz związanych z ich prowadzeniem dokumentów do czasu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego, którego dotyczą. Analogiczne zasady należy zastosować do przechowywania rachunków, co wynika z dyspozycji przepisu art. 88 ustawy - Ordynacja podatkowa.

Zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 ustawy - Ordynacja podatkowa).Okres przedawnienia zobowiązania podatkowego może być w wyniku przerywania lub zawieszenia przedłużany, co jednocześnie spowoduje wydłużenie okresu przechowywania ksiąg podatkowych.

Pojęcie ksiąg podatkowych, zdefiniowane w art. 3 pkt 4 ustawy - Ordynacja podatkowa, obejmuje: księgi rachunkowe, podatkowe księgi przychodów i rozchodów, ewidencje oraz rejestry, do których prowadzenia, dla celów podatkowych, zobowiązani są podatnicy, płatnicy i inkasenci. Łącznie z księgami podatkowymi muszą być przechowywane związane z ich prowadzeniem dokumenty, np. różnego rodzaju deklaracje, ewidencje, dowody wewnętrzne i ich zestawienia, faktury i rachunki, które dokumentują zdarzenia objęte księgami podatkowymi.

Źródło: www.mf.gov.pl